Kavel 14

ca.1650, Beaardingsdoosje. Een dode op een sarcofaag gehouden door twee geraamte. De deksel is vervaardigd van een eenzijdige plaquettepenning op een overlijden door de Amsterdamse meester B. circa 1650. Mogelijk later overgenomen door C. Courtier. In een cartouche: Saligh sijn de dooden die/ in den Heere Sterven van nu aen:/ J Seyt de Geeft opdat sij rusten/ moghen van haren arbeijt./Acopalipsis C 14 V 13. Boven twee bazuinblazende puttie met een lint: Christus is U leven, Sterven is U gewin. De onderkant gegraveerd met bloemen en geometrische motieven. Eerste kwart 18e eeuw. Fred. 20 afb 155. Zilver deels verguld. 71x65x24. Deels verguld. Deze doosjes, waarbij van oorsprong een schepje hoorde, werden gebruikt door Rooms-katholieke geestelijken bij begrafenissen. In sommige gevallen mocht het stoffelijk overschot niet op de begraafplaats ter aarde worden besteld. Daarbij ging het om misdadigers, prostituees of een doodgeboren (buitenechtelijk) kindje. De bedienaar nam dan wat aarde mee van de begraafplaats waarmee hij het doosje vulde om dat uit te strooien over het graf dat buiten de grenzen van het kerkhof lag. Daarmee troostten de nabestaande zich omdat de overledene dan toch in gewijde aarde lag. Uiterst zeldzaam!!